เรื่องย่อ เสียง นักเรียนอนุบาลร้องเพลงในงานแข่งกีฬาสีของโรงเรียนนั้นน่ารักหนักหนา และที่น่ารักยิ่งขึ้นอีกคือบรรดาเชียร์ลีดเดอร์ตัน้อยที่ทำหน้าที่อย่างสุด ฝีมือและสุดแรง แต่ที่น่ารักสุดคือชายหนุ่มหล่อมากคนหนึ่งที่สวมเสื้อสีฟ้าสีเดียวกับกอง เชียร์ ซึ่งมายืนเชียร์เชียร์ลีดเดอร์หญิงตัวน้อยคนหนึ่งอยู่ ใคร ๆ ที่เห็นอาจนึกว่าเขาเป็นคุณพ่อมาเชียร์คุณลูกสาว แต่ไม่ใช่…เขาคือ อนิล วโรดม หรือ ลุงช้าง ของสาวน้อยวัย 5 ขวบ มดตะนอย หรือ เด็กหญิงอลิน วโรดม และงานนี้ชายหนุ่มอีกคน ดร.อนล วโรดม นักการเมืองหนุ่มอนาคตไกล ส.ส.แห่งพรรครัฐบาล ก็มาให้กำลังใจเชียร์ลีดเดอร์รุ่นจิ๋วคนนี้ด้วยกัน หากแต่ ดร.อนลก็มิใช่บิดาของมดตะนอย เขาเป็นลุงเสือของเธอ มดตะนอย ไม่รู้จักพ่อ ไม่เคยเห็นแม่ เธอเกิดมาเห็นแต่ลุงสองคน และลุงช้างคือผู้ที่เลี้ยงดูใกล้ชิดเธอมาตลอดตั้งแต่เธอเกิด มดตะนอยรักและติดเขานักหนา และสำหรับอนิล มดตะนอยคือแก้วตาของเขา แม่ของมดตะนอยคือ อนุช (กวาง) น้องสาวคนสุดท้องของเสือและช้าง เธอท้องเมื่อเรียนชั้นปีที่สามคณะรัฐศาสตร์ กับแฟนนักศึกษารุ่นพี่คณะเดียวกัน แต่เมื่อเธอชวนเขาแต่งงานโดยไม่บอกเหตุผลว่าทำไมจึงต้องแต่ง นักศึกษารุ่นพี่คนนั้นปฏิเสธ อนุชบอกอนิลว่าเธอจะเอาเด็กออก อนิลขอให้เก็บไว้เพราะเด็กไม่มีความผิด อนุชยอมเก็บเด็กไว้ แต่เธอต้องลาออกจากมหาวิทยาลัยกลางคัน เพราะไม่อาจทนอับอายอุ้มท้องไปเรียนได้ และเมื่อคลอดมดตะนอย อนุชบินไปอเมริกาทันทีตั้งแต่ลูกยังอายุไม่ครบเดือน และจนบัดนี้ที่ลูกอายุได้ 5 ขวบ เธอก็ยังไม่เคยบินกลับมาเยี่ยม ไม่เคยแม้แต่จะถามข่าวลูก พี่ชายทั้งสองรู้ว่าบาดแผลของเธอลึกนัก จึงตกลงกันที่จะไม่เอ่ยความใดที่จะพาดพิงถึงอดีตอันเจ็บร้าวให้เข้าหูเธอแก้วตาหวานใจ(ชมพู่+อู ภาณุ) อนิล เลี้ยงมดตะนอยมาด้วยความรักราวเป็นพ่อแท้ ๆ ของเธอ เขาเป็นนักเขียนบทละครโทรทัศน์ ทำงานอยู่กับบ้าน จึงมีเวลาดูแลเธอได้เต็มที่ อนิลฝึกเลี้ยงเด็กอ่อน ฝึกทำอาหารจนฝีมือดีมากก็เพราะต้องการเลี้ยงหลานตัวน้อยของเขาให้เติบโต อย่างสมบูรณ์แบบที่สุด และมดตะนอยก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง เธอน่ารักและฉลาดสมใจเขา และเพราะต้องเลี้ยงหลาน อนิลจึงไม่มีเวลาและสายตาจะแลหญิงใด จนเพื่อนบ้านสรุปว่าเขาคงเป็นเกย์ แต่มีอยู่อย่างน้อยก็คนหนึ่งที่ยังหวังว่าเขาจะไม่เป็น คือ ภารวี นักแสดงละครโทรทัศน์ผู้กำลังดัง เธอติดใจความหล่อของเขามาก และพยายามพาตัวเองเข้ามาพัวพันในชีวิตเขาตลอด แต่อนิลรักษาระยะห่างระหว่างเขากับเธอได้ตลอดเช่นกัน พ่อแม่ของอนล อนิล และอรนุช แยกทางกัน พ่อไปแต่งงานใหม่และมีลูกสาวอีกคนชื่อ อณิมา อนุชซึ่งเป็นลูกสาวสุดท้องของแม่คนแรก รับไม่ได้ที่พ่อไปแต่งงานใหม่และมีลูกใหม่ เธอจึงไม่ยอมรับน้องสาวคนนี้ไปด้วย อนลเฉย ๆ อนิลเป็นเพียงคนเดียวที่ติดต่อกับน้องสาวลูกแม่ใหม่ จนเมื่ออณิมา โทรมาบอกเขาว่าจะมีหญิงจากจังหวัดอุบลซึ่งเธอสนิทด้วยอย่างมากชื่อ ยายไข่หวาน เข้ามาทำธุระในกรุงเทพ และไม่มีที่พักไม่มีญาติในกรุงเทพเลย ขอฝากให้อยู่ที่บ้านอนิล อนิลจึงรับด้วยความเต็มใจ เขานึกว่ายายไข่หวานเป็น "ยาย" จริง ๆ คือ หญิงชราแก้วตาหวานใจ(ชมพู่+อู ภาณุ) แต่ ที่แท้แล้ว ยายไข่หวาน ที่อณิมาว่า คือเพื่อสนิทของเธอ หวันยิหวา สาวเท่วัยยี่สิบเศษ ๆ ลูกสาวนายแม่ดาวเรือง แม่เจ้ารถทัวร์สายอีสานผู้ร่ำรวยมหาศาล ไข่หวานเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์มาจากสหรัฐ และชำนาญด้านเครื่องยนต์มากกว่าการเข้าครัวทำกับข้าว ไข่หวานจะเข้ากรุงเทพด้วยสาเหตุสองอย่าง อย่างแรก เธออยากไปประกวดซูเปอร์โมเดล เพราะอยากได้รางวัลหนึ่งล้านบาทไปเรียนต่อปริญญาโท ทั้งๆ ที่ขอแม่ก็ได้แต่เธอไม่อยากขอ อย่างที่สองเพิ่งเกิดหลังจากที่แม่อนุญาตให้เธอไปประกวดซูเปอร์โมเดล คือ ภารกิจหนักอึ้งที่ มุรธา (หมึก) พี่ชายคนเดียวขอร้องให้เธอช่วยตามหาแฟนเก่าที่ไม่ได้ติดต่อกันมา 5-6 ปีแล้ว มรุธาเพิ่งรู้จากเพื่อนที่เพิ่งย้ายไปเป็นผู้ช่วยผู้พิพากษาที่อุบลว่าเคย เห็นแฟนเก่าเขาท้องและนึกว่าขณะนี้เขาแต่งงานอยู่กินกับแฟนคนนั้น มุรธารู้สึกผิดมาก ถึงเขาจะไม่แน่ใจว่าเธอท้องกับเขาหรือไม่ แต่เขาก็ไม่อาจปัดความรู้สึกผิดที่เขาขาดการติดต่อกับเธอเมื่อเธอหายหน้าไป จากมหาวิทยาลัยหลังจากที่เขาปฏิเสธคำชวนแต่งงานของเธอ มุรธาบอกไข่หวานว่าเขารู้สึกผิดและคิดว่าเด็กอาจจะเป็นลูกของเขา หากใช่ เขาก็อยากจะรับผิดชอบ มุรธาเลยโดนไข่หวานอดซะเพราะเหตุที่ความรู้สึกช้าไปตั้ง 5-6 ปี มุรธาเอาภาพถ่ายของแฟนซึ่งมีอยู่ภาพเดียวเท่านั้นให้ไข่หวาน ชื่อเขียนไว้ด้านหลังภาพคือ อนุช วโรดม เมื่อได้ยินอณิมาเรียกชื่อ เจ้าของบ้านในกรุงเทพฯ ที่ไข่หวานจะไปพักด้วยว่า ลุงช้าง ไข่หวานจึงคิดว่าเขาแก่ขนาดเป็นลุงของอณิมา และในเมื่อลุงช้าง ก็มีภาพ คุณยายไข่หวาน อยู่ในความคิด เมื่อวันที่ไข่หวานไปถึงและพบกับอนิลนั้น ทั้งคู่ต่างก็ตะลึงงันไปด้วยกัน และความรู้สึกลึกล้ำของการ แรกพบ ก็ก่อตัวขึ้นในใจของทั้งคู่เงียบๆ ทั้งๆ ที่ไข่หวานเตรียมตัวมาแล้วที่จะพบกับ เกย์แก่ เพราะอณิมาให้ข้อมูลมาว่า เพื่อนบ้านของลุงช้างสรุปว่าเขาเป็นเกย์ อนิลไม่เคยถามรายละเอียด ส่วนตัวใดๆ ของไข่หวานจากตัวเธอเองเลย เขารับทราบแค่จากน้องสาวว่าเธอมาทำธุระที่กรุงเทพก็แค่นั้น แต่สิ่งที่อนิลรับทราบด้วยตนเองในวันแรก ๆ ที่ไข่หวานมาอยู่ด้วยก็คือ เธอซ่อมเครื่องยนตร์รถยนต์ได้ แต่ไม่ชอบทำกับข้าว และให้ล้างจานทีไรจานแตกทุกที แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกดีเป็นพิเศษที่สุด คือ เธอเข้ากับมดตะนอยได้ดีมาก และมดตะนอยก็ติดเธอแจ ภารวีรู้ ตั้งแต่วันแรกที่ไข่หวานเข้ามาอยู่บ้านอนิล เพราะพลอยเด็กสาวที่อยู่ติดกับบ้านอนิลโทรศัพท์ไปรายงานตามที่ภารดีจ้างให้ เธอคอยเฝ้าดูความเคลื่อนไหวของอนิลและโทรรายงานทุกวัน ภารวีมาแสดงตัวให้ไข่หวานเห็นเสมือนว่าภารวีเป็นเจ้าของอนิล และแสดงออกชัดเจนว่าไม่เป็นมิตรกับไข่หวานแก้วตาหวานใจ(ชมพู่+อู ภาณุ) ไข่ หวานบอกอนิลว่าเธอต้องตามหาคนๆ หนึ่งแถวถนนสุขุมวิท แต่ไม่ได้ออกชื่อ อนิลเอาแผนที่กรุงเทพมากาง และชี้ให้เธอดูว่าจะเดินทางจากพุทธมณฑลไปยังถนนสุขุมวิท ซอย 53 ได้อย่างไร แต่ไข่หวานก็หลงจนได้ เธอต้องโทรให้อนิลบอกทางทางโทรศัพท์ ไปจนถึงซอย ไข่หวานไปจนถึงบ้านที่พี่ชายให้เลขที่มา แต่คนที่อยู่ปัจจุบันบอกว่าครอบครัวนี้ย้ายไปแล้ว อาจย้ายไปอยู่แถวฝั่งธน ไข่หวานแทบจะจนปัญญากับการบอกสถานที่อย่างกว้างจนสุดจะค้นหา แต่เธอก็นึกได้ว่าน่าจะลองตามจากนักศึกษารุ่นนั้นหรือรุ่นไล่ๆ กัน ไข่หวานเปิดหาจากหนังสือรุ่น ตั้งแต่รุ่นพี่ชายเธอเองจนรุ่นของอนุช แล้วเธอสุ่มเลือกโทรติดต่อบางคน เขาพูดด้วยอย่างดีอย่างร้ายบ้าง แต่ในที่สุดก็ได้เบาะแสเพื่อสนิทที่สุดของอนุช คือ สริดา สริดายอมให้ไข่หวานไปพบ ไข่หวานอึ้งไปเหมือนกันเมื่อเห็นว่าสริดาพิการต้องนั่งรถเข็นตลอด สริดาไม่พูดกับไข่หวานด้วยดี แม้ไข่หวานจะบอกว่าพี่ชายของไข่หวานสำนึกผิดแล้ว สริดาบอกว่าทุกอย่างจบไปแล้วระหว่างอนุชกับมุรธา ไข่หวานจึงยังมืดแปดด้านที่จะตามอนุช ไข่หวานไปสมัครประกวดซูเปอร์ โมเดลในวันสุดท้ายพอดี วันที่เธอเดินประกวดรอบแรก นิจจารีย์ (นิกกี้) เพื่อนรักของเธอ กับพลวัต แฟนของนิจจารีย์ไปให้กำลังใจ และมีชายหนุ่มมาดเนี้ยบอีกคน เพื่อนของพลวัตไปด้วย เขาคือ สาริศ น้องชายของสริดา สาริศชอบไข่หวานทันทีที่เห็น และเขาอยากได้เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์โฆษณาสถาบันการเงินที่เขาทำงานอยู่ด้วย และเมื่อสาริศรู้ภายหลังว่าไข่หวานเคยติดต่อสริดาพี่สาวของเขาเรื่องตามหา อนุช สาริศจึงเอาเรื่องนี้เป็นข้ออ้างเข้ามาใกล้ชิดกับไข่หวาน ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับอนุชมากไปกว่าเธอเป็นเพื่อนกับพี่สาวและ เธอลาออกจากมหาวิทยาลัยกลางคันแก้วตาหวานใจ(ชมพู่+อู ภาณุ) ภารวี รู้จักสาริศเช่นกัน เธอพบเขาในงานประกวดซูเปอร์โมเดล ซึ่งเธอรับเป็นกรรมการตัดสิน เมื่อภารดีรู้วาสาริศกำลังหาพรีเซ็นเตอร์งานโฆษณาสถาบันการเงินอยู่ เธอรีบเสนอตัวกับเขาอย่างมีชั้นเชิง แต่สาริศก็เดาออก แม้ภารวีจะเป็นดาราที่ดังมาก แต่สาริศไม่ต้องการเธอ เขาต้องการไข่หวาน เมื่อ ไข่หวานรู้ว่าภารวีเป็นกรรมการตัดสินการประกวดด้วยเธอรู้สึกหวั่นไหวมากกว่า ว่าเธอจะพลาดตำแหน่งในการประกวด เพราะภารวีตั้งตัวเป็นปฏิปักษ์กับเธอมาตลอดตั้งแต่วันแรกที่เห็นเธอเข้าไป อยู่บ้านอนิล ไข่หวานผ่านรอบแรกของการประกวดซูเปอร์โมเดล มีรูปลงหนังสือพิมพ์หราในมาดนางแบบสาวเปรี้ยวโฉบเฉี่ยว หลุดจากภาพน้องนางต่างจังหวัดช่างซ่อมเครื่องยนต์อย่างสิ้นเชิง มดตะนอยให้อนิลดู นสพ. อนิลตะลึงไปเลย รู้แล้วว่าไข่หวานมากรุงเทพเพราะจะมาประกวดนางแบบมากกว่าที่จะตามหาญาติ อย่างที่บอกไว้ ไข่หวานตื่นมาเห็นหนังสือพิมพ์ เธอรู้ว่าอนิลรู้แล้วว่าเธอมาประกวดเธอทำหน้าอ้อนเสียงอ้อนขอโทษที่บอกความ จริงเขาไม่หมด เธอยืนยันว่างานหลักของเธอคือตามหาญาติจริง ๆ ไข่หวานไม่รู้เลยว่าคนที่เธอตามหานั้นพี่ชายเขาอยู่ใกล้ปลายจมูกเธอนี่เอง ไข่ หวานยังพยายามติดต่อสริดาอย่างไม่ย่อท้อ แม้สริดาจะปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใยไม่ให้เธอพบและห้ามเธอถามเรื่องอนุชอีก แต่วันหนึ่งสาริศหักหาญพาไข่หวานไปพบสริดาถึงบ้าน สริดาโกรธแต่ไข่หวานแสดงความจริงใจว่าพี่ชายเธอพร้อมรับผิดจริง ๆ สริดาจึงพูดกับไข่หวานบ้าง แต่ก็ย้ำว่าเรื่องของอนุชกับพี่ชายของไข่หวานจบลงแล้ว และอนุชไม่ต้องการจะรื้อฟื้นเรื่องนี้ขึ้นมาอีกเด็ดขาด และพูดเป็นคำขาดไม่ให้ไข่หวานมารบกวนอีก ไข่หวานกลับไปแล้วสริดาโทรบอกอนิลเรื่องมีหญิงสาวมาตามเรื่องอนุช แต่สริดาไม่รู้ชื่อไข่หวานเลยไม่ได้บอกชื่อกับอนิล ไข่หวานรู้ในเวลา ต่อมาว่าอนุชเป็นน้องสาวของ ดร.อนล เธอสืบจนรู้ว่าอนลทำงานอยู่กระทรวงใด แต่อนลไปราชการต่างประเทศ ไข่หวานพยายามจนได้อีเมล์ของอนลมา ไข่หวานส่งอีเมล์ถึงอนล แนะนำตัวเองว่าเป็นน้องสาวแฟนของอนุช และพูดถึงเรื่องหนหลังกับขอโทษและบอกว่าพี่ชายเธอพร้อมรับผิดและรับผิดชอบ ลูกของเขากับอนุช แล้วไข่หวานเฝ้ารอคำตอบ แต่ฝ่ายอนลก็ยังเงียบหายแก้วตาหวานใจ(ชมพู่+อู ภาณุ) ดร. อนลอยู่กับอนุชที่อเมริกา เขาส่งอีเมล์ถึงอนิลว่ามีหญิงสาวไม่บอกนาม ส่งข่าวเรื่องผู้ชายที่ทำให้อนุชท้อง แต่อนุชยืนยันไม่ต้องการจะติดต่อด้วย ไข่ หวานประกวดนางแบบรองสอง อนิลพามดตะนอยไปเชียร์ด้วย เขาไม่เคยออกงานแบบนี้เลยเพราะมองมาตลอดว่าเป็นงานไร้สาระ ในงานเขาพบกับภารวีและสาริศกับเพื่อนๆ ของไข่หวาน ภารวีรู้ว่าอนิลชอบไข่หวานแน่นอน และสาริศก็ชอบไข่หวาน สาริศแสดงชัดเจนที่จะเอาไข่หวานเป็นพรีเซ็นเตอร์โฆษณาบริษัทเงินทุนของเขา ภารวีริษยาไข่หวานสุด ๆ เธอคิดเล่นงานไข่หวานทุกวิถีทาง ไม่ว่าแกล้งแสดงตัวว่ามีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับอนิล หรือแกล้งอื่นใดก็ต่าง ๆ นานา ไข่หวานแน่ใจตัวเองแล้วว่ารักอนิล แต่กลุ้มว่าอนิลจะเป็นเกย์หรือเปล่า เพราะมีเหตุบังเอิญบ่อยมากที่ทำให้ไข่หวานเห็นเหมือนอนิลแสดงบทรักกับชาย ด้วยกัน และคอยหลีกเธอเสมอ ไข่หวานสารภาพกับนิกกี้ว่าเธอรักอนิล นิกกี้ให้พิสูจน์ว่าอนิลเป็นเกย์หรือไม่ วิธีต่างๆ ชวนหวาดเสียวเพราะต้องเอาตัวเองเข้าแลก แต่ไข่หวานก็ทำ ดีกรีการพิสูจน์สูงขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งที่ไข่หวานต้องยั่วให้อนิลจูบเธอ อนิลสะกดกลั้นใจที่จะไม่ล่วงเกินไข่หวานอย่างยากเย็นมาก ความรักทำให้เขาเกือบเผลอตัวทุกครั้ง จนสุดท้ายที่ไข่หวานยั่วให้จูบ อนิลเกือบจะจูบไข่หวานอยู่แล้ว แต่ไข่หวานใจไม่ถึงกลัวว่าเรื่องจะเตลิดเพริดไปไกลกว่าจูบ เธอห้ามเขาเสียก่อน อนิลได้สติขอโทษไข่หวาน และบอกว่าอย่าทำอย่างนี้กับเขาอีก จนแล้วจนรอดไข่หวานเลยยังดูไม่ออกว่าอนิลเป็นเกย์หรือเปล่า เพราะต่อมาไม่นานเธอก็เห็นเหมือนอนิลจู๋จี๋กับเพื่อนชายอีก และระหว่างนั้นภารวีก็ป่วนเธอกับอนิลหนักมาก มุรธา มาเยี่ยมไข่หวานที่บ้านอนิล และด้วยนิสัยขี้เล่นกับเพราะรู้สึกว่าเจ้าของบ้านที่ไข่หวานเคยเล่าให้ฟัง นั้นไม่ค่อยจะรับแขก มุรธาเลยปลอมตัวเป็นผู้หญิงมา มาเจอกับมดตะนอยเข้า ทั้งมุรธา และมดตะนอยรู้สึกชอบซึ่งกันและกันทันทีที่เห็น มุรธาสังหรณ์ว่ามดตะนอยน่าจะเป็นลูกเขากับอนุช ไข่หวานแนะนำกับอนิลว่ามุรธา คือ ป้ามุก ญาติผู้ใหญ่ของเธอ มุรธาเป็นคนตลก มดตะนอยติดเขามาก มุรธาเลยต้องแต่งหญิงไปตลอด อนิลรู้สึกแปลกๆ กับคุณป้าคนนี้ แต่เมื่อมดตะนอยติด และคุณป้าก็ดูแลมดตะนอยและดูแลทำงานบ้านทำกับข้าวอย่างดีมากๆ อนิลก็เลยยกประโยชน์ไป จนเมื่อลูกน้องของมุรธามาแจมอีกคน และมุรธาให้แต่งหญิงมาด้วย และบอกว่าว่าชื่อป้าพิชนีย์ เป็นครูมาสอนเต้นเซิ้งให้ไข่หวาน เพื่อไปเต้นวันประกวดนางแบบรอบสุดท้าย บ้านอนิลจึงครื้นเครงและป่วนด้วยมุขของหญิงปลอมสองคนแทบว่าความจะแตกเอา ใน การประกวดซูเปอร์โมเดลรอบสุดท้ายอนิลนัดพบกับสริดาในงานด้วย ความเลยเปิดเผยจากสริดาว่าไข่หวานคือผู้หญิงที่มาตามหาอนุช ไข่หวานชนะการประกวด ได้เป็นซูเปอร์โมเดล เธอยังไม่ทันได้เคลียร์กับอนิลเรื่องที่ตามหาอนุชก็พบว่ามดตะนอยหายออกไปจาก บ้าน ป้าตัวแสบสองคนก็หายไปด้วย ไข่หวานรู้ว่ามุรธาเอามดตะนอยไป เธอจำต้องเปิดเผยเรื่องราวทั้งหมดกับอนิล อนิลโกรธ แต่ไม่อาละวาด นั่นทำให้ให้ไข่หวานกลัวมาก อนิลไปบ้านไข่หวานที่อุบลราชธานีจะไปตาม เอามดตะนอยกลับ แต่ทั้งนายแม่ดาวเรืองและมุรธาไม่ยอม ทะเลาะกันใหญ่โต ไข่หวานเสียใจมากว่าตัวเองเป็นต้นเหตุ เธอเก็บตัวหลบหน้าอนิล อณิมาหาอนิลและชวนเขาไปพักที่บ้าน อนิลไม่อยากไปเพราะไม่อยากพบพ่อ ซึ่งเขาโกรธมาตั้งแต่เด็กที่ทิ้งพวกเขาและแม่มาแต่งงานใหม่กับคุณมณี แม่ของอณิมา แต่เพราะความที่รักน้อง อนิลเลยยอมไปพักด้วย และเขาก็ได้รู้ความจำเป็นของพ่อ พ่อลูกพอจะเข้าใจกันขึ้น พ่อของอนิลช่วยประสานกับทางฝ่ายครอบครัวของไข่หวานเรื่องมดตะนอย จนเรื่องลุล่วงไปด้วยดี แต่ไข่หวานยังไม่กล้าพบหน้าอนิล อนุชตัดสิน ใจกลับมาอยู่เมืองไทยเพื่อมาดูแลลูกที่เธอทิ้งไปนาน นายแม่ดาวเรืองเลยมาซื้อบ้านอยู่หมู่บ้านเดียวกับอนิลเพื่อจะได้มาอยู่ใกล้ และไปมาหาสู่มดตะนอยได้ทุกวัน มุรธาพยายามง้อและขอตั้งต้นใหม่กับอนุช เขาบอกตอนนั้นไม่รู้จริง ๆ ว่าอนุชชวนเขาแต่งงานเพราะท้อง และอนุชเองก็ไม่บอกเขา อนุชยังไม่ยอมคืนดีฉันคนรักกับมุรธา แต่เธอยอมพูดกับเขาฉันคนรู้จัก และยอมให้เขาพามดตะนอยกับเธอไปไหนๆ ด้วยกัน มุรธาบอกว่าเขาจะรอจนกว่าอนุชจะยอมให้อภัยยอมรับเขาเป็นพ่อของลูก อนุชบอกว่าเธอเองก็ต้องรอเวลาที่จะค่อยๆ ให้ลูกยอมรับเธอเป็นแม่ เพราะมดตะนอยรับรู้มาตลอดว่าพ่อแม่ตายไปแล้ว ถึงมดตะนอยจะกลับมาอยู่ บ้าน แต่อนิลก็ยังทำงานไปวันๆ ด้วยความเหงา ทุกตารางนิ้วของบ้านและหัวใจเขาแห้งแล้ง เพราะตัวความสดใสหายเงียบไปจากชีวิต ไข่หวานเองก็สุดเหงาอยู่ที่อุบลฯ แต่ในที่สุดก็ไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองต้องเหงาและรู้สึกผิดต่อไป ไข่หวานมากรุงเทพฯ มาหาอนิลมาขอโทษ มาบอกรักเขา โลกของอนิลสดใสขึ้นสุด ๆ เขาบอกรักไข่หวานและขอเธอแต่งงงาน