ทั้งคู่คบหากันท่ามกลางความแปลกใจของเพื่อนฝูง .... แม้กระทั่งโม่เฉิงเองก็ยังแปลกใจ
มีแค่คนเดียวที่ไม่แปลกใจก็คือตัวอี่เฉินเอง

แต่วันหนึ่งเหมือนฟ้าผ่าลงกลางหัว ... เมื่ออี่เฉินรู้ว่าฐานะทางบ้านของโม่เฉิงเป็นอย่างไร และ พ่อของโม่เฉิงทำอะไร พ่อแม่ของอี่เฉินประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และ การเสียชีวิตนั้นอาจมีสาเหตุมาจากพ่อของโม่เฉิงเอง ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวที่กำลังขึ้นปรี๊ดอี่เฉินพลั้งปากว่าไม่อยากเห็นหน้าโม่เฉิงอีกต่อไปแล้ว ประกอบกับพ่อโม่เฉิงเร่งให้โม่เฉิงไปอเมริกาความสัมพันธ์แบบ college sweetheart จึงจบลงที่ตรงนั้น

เรื่องราวทั้งหมดทั้งมวลจึงยังค้าง ๆ คา ๆ อี่เฉินเองเมื่ออารมณ์เย็นลงก็นะ ... ทำอะไรแบบที่ไม่เคยทำ เป็นต้นว่ามายืนเฝ้าที่หอพักหญิงโดยไม่รู้เลยว่าสถานการณ์ไปไกลเกินว่าจะควบคุม และ เมื่อรู้ว่าโม่เฉิงไปอเมริกาแล้วโดยไม่ได้เอ่ยคำใด ๆ หายไปเฉย ๆ แม้หน้าตายังคงเรียบกริบไร้อารมณ์เหมือนทุกครั้งแต่เพื่อนสนิทรู้ดีว่าชีวิตของอี่เฉินเสียศูนย์ไปนับแต่วันนั้น

แม้ภายนอกยังคงความสุขุมใจเย็นและมีเหตุผล
และดูเหมือนจะลืมอะไร ๆ ไปหมดแล้วทุกวินาทีทุ่มกับงาน
หากสุดท้ายสิ่งที่ทำนั้นก็ไม่ใช่เพื่อความสำเร็จหรือมาจาก
ความบ้างานเพียงอย่างเดียว แต่มันจะเป็นรากฐาน ...
ถ้าหากวันใดวันหนึ่งข้างหน้า ...
ใครคนนั้นจะเดินทางกลับมาหาเขาอีกครั้ง