นักแสดง
ศรราม เทพพิทักษ์
สุวนันท์ คงยิ่ง
ชลิต เฟื่องอารมณ์
ปนัดดา โกมารทัต

... มะเมี๊ยะเป็นสาวแม่ค้า คนพม่าเมืองมะละแหม่ง
งามล้ำเหมือนเดือนส่องแสง คนมาแย่งหลงรักสาว
มะเมี๊ยะบ่ยอมรักไผ มอบใจหื้อหนุ่มเชื้อเจ้า เป็นลูกอุปราชท้าวเชียงใหม่
แต่เมื่อเจ้าชายจบการศึกษา จำต้องลาจากมะเมี๊ยะไป
เหมือนโดนมีดสับดาบฟันหัวใจ ปลอมเป็นพ่อชายหนีตามมา
เจ้าชายเป็นราชบุตร แต่สุดที่รักเป็นพม่า ผิดประเพณีสืบมา ต้องร้างลาแยกทาง
โอโอ...ก็เมื่อวันนั้น วันที่ต้องส่งคืนบ้านนาง
เจ้าชายก็จัดขบวนช้างให้ไปส่งนางคืนทั้งน้ำตา
มะเมี๊ยะตรอมใจอาลัยขื่นขม ถวางบังคมทูลลา สยายผมลงเช็ดบาทบาทา
ขอลาไปก่อนแล้วชาตินี้เจ้าชายก็ตรอมใจตาย มะเมี๊ยะเลยไปบวชชี
ความรักมักเป็นเช่นนี้ แลเฮย ...
ฟังเพลงนี้มิรู้เบื่อของ จรัล มโนเพ็ชร แล้วมาหลงใหลเสียงหวานๆ ซึ้งๆ และเศร้าจับหัวใจ จากเสียงร้องของ สุนทรีย์ เวชานนท์ ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิท เป็นศิลปินล้านนาที่คนกรุง คนไทยทั้งประเทศนิยมและชื่นชม

และก็ต้องน้ำตาท่วมจอทีวี เมื่อ ดาราวิดีโอ นำเรื่องราวความรักของเจ้าชายแห่งล้านนา และสาวชาวพม่า มะเมี๊ยะ มาสู่จอ ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะเป็นละครสั้นชุดปากกาทอง ศรราม เทพพิทักษ์ รับบทเป็น เจ้าน้อยศุขเกษม ส่วนนางเอกสาว สุวนันท์ คงยิ่ง รับบทเป็น มะเมี๊ยะ อายุอานามก็สมวัย 15 - 16 หนุ่ม ศรราม 20 - 21 เท่ากับอายุของมะเมี๊ยะและเจ้าน้อย

ภาพที่คนดูจดจำและประทับใจ คือฉากที่ มะเมี๊ยะ สยายผมและก้มลงนำมาเช็ดเท้าของ เจ้าน้อย ซึ่ง เป็นสามีของเธอโดยพฤตินัย ถ้าเรื่องราวความรักอันเป็นอมตะ ซึ่งผ่านมากว่า 100 ปี แต่ก็ไม่มีใครลืม มาเป็นละครโทรทัศน์สัก 12 ตอน ให้คนรุ่นใหม่ได้รู้ว่าความรักแท้ไม่แบ่งวรรณะ ศักดินา และเชื้อชาติ แม้จะต้องแยกจากกัน แต่หัวใจทั้งคู่ยังผูกแน่น

เจ้าน้อย เป็นราชบุตรของเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ที่ 9 ( เจ้าแก้วนวรัฐ ) และ แม่เจ้าจามเทวี ถูกส่งไปเรียนที่พม่า และพบรักกับ มะเมี๊ยะ แม่ค้าขายยามวนหรือบุหรี่ และได้เสียกันเป็นสามีภรรยา โดยที่พ่อแม่พี่น้องทางบ้านของ มะเมี๊ยะ รับรู้ เมื่อ เจ้าน้อย ต้องกลับเชียงใหม่ก็ให้ มะเมี๊ยะ มาด้วย โดยให้ปลอมเป็นชาย เจ้าน้อย รู้แก่ใจว่า มะเมี๊ยะ จะไมได้รับการยอมรับเป็นสะใภ้อย่างแน่นอน

ตอนหลัง เจ้าน้อย ก็ต้องบอกความจริง ซึ่งตอนนั้น เจ้าน้อย มีคู่หมั้นอยู่แล้ว เจ้าพ่อและเจ้าแม่บอกถึงความจำเป็นต่างๆ นานาว่าจะรับ มะเมี๊ยะ อยู่ในสถานะนี้ไม่ได้ จึงบอกให้ มะเมี๊ยะ กลับไปบ้านเกิดก่อน เจ้าแก้วนวรัฐและแม่เจ้าจามเทวีก็มอบเงินจำนวนหนึ่งให้ มะเมี๊ยะ นำไปให้พ่อแม่ของเธอ

มะเมี๊ยะ หัวใจแทบสลาย แต่ก็ไม่รู้จะทำเช่นไรได้ รู้เหตุผลและสิ่งที่สำคัญเกรงว่า เจ้าน้อย จะเดือดร้อน เธอยินดีกลับมะละแหม่ง เจ้าน้อย ให้สัญญาว่าจะไปรับกลับเชียงใหม่ มะเมี๊ยะ สาวผู้อาภัพรัก แต่มีรักแท้ เฝ้ารอ แต่สามีอันเป็นที่รักก็ยังไม่มารับเธอตามสัญญา เธอบวชชี และเมื่อวันที่ทราบข่าวว่า เจ้าน้อย อภิเษกกับพระคู่หมั้นแล้ว เธอมาเชียงใหม่ขอเข้าพบเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อแสดงความยินดี และจะบอกว่า มะเมี๊ยะ จะบวชตลอดชีวิต

เจ้าน้อย เองก็เสียใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า มะเมี๊ยะ เจ้าน้อย ไม่กล้ามาพบให้คนสนิทนำเงินมามอบแก่ มะเมี๊ยะ และแหวนทับทิม 1 วง มะเมี๊ยะ จากไป หลังจากนั้น เจ้าน้อย ก็ร่างกายทรุดโทรมจากการดื่มสุราเพราะความเสียใจ เสียชีวิตในวัยแค่ 33 ปี ส่วน มะเมี๊ยะ เสียชีวิตเมื่อตอนอายุ 75 ปี เพราะความชราในภาพของแม่ชีผู้ทรงศีล

ความ รักของเจ้าชายและสาวมะละแหม่ง ตราตรึงอยู่ในใจ อ่านกี่ครั้ง นึกถึงทีไร น้ำตาก็ปริ่มทุกที เรื่องราวที่มาจากเรื่องจริง มิใช่พล็อตละครที่เกิดจากจินตนาการ หรือหยิบโยงเรื่องราวจากที่อื่นๆ มาผสมผสานและผู้ร้อยให้เป็นเรื่องเดียวกัน