ปลายสมัยตงจิ้นเป็นยุคสมัยการต่อสู้แห่งชนชั้นระหว่างชนชั้นสูงและชาวบ้าน เป็นยุคสมัยที่ความรักเต็มไปด้วยความเข้มงวดและข้อจำกัดมากมาย เหลียงซันป๋อและจู้อิงไถ คนหนึ่งเป็นลูกชาวบ้าน คนหนึ่งเป็นลูกผู้ดีมีสกุล ทั้งสองร่วมกันขับขานตำนานความรักซึ่งซาบซึ้งตรึงใจผู้คน ...

สกุลจู้ จัดงานมงคล โคมหลากสีถูกประดับประดา เปี่ยมด้วยบรรยากาศแห่งความสุข ที่แท้วันนี้เป็นวันแต่งงานของจู้อิงฉี ลูกคนที่แปดของสกุลจู้ จู้อิงไถน้องเก้าสวมใส่ชุดแต่งงานเข้าพิธีหาใช่แต่งงานเสียเอง ทว่าเพียงปิดฟ้าข้ามสมุทรให้ความช่วยเหลือหวงเหลียงอี้เจ้าสาวหลบหนีออกจาก บ้านสกุลจู้ ที่แท้หวงเหลียงอี้และจู้อิงไถเป็นเพื่อนรักกัน จู้อิงไถรู้ดีว่าหวงเหลียงอี้มีคนรักอยู่แล้ว หากแต่งงานกับพี่ชายของนางเชื่อว่าไม่มีความสุขชั่วชีวิตอย่างแน่นอน จึงได้วางแผนท้าทายครั้งใหญ่ขึ้นมาโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาในภายหลัง

หลังจากที่อิงไถปล่อยเหลียงอี้ไปแล้ว ระหว่างที่อิงไถเดินทางกลับได้รู้จักกับเหลียงซันป๋อบัณฑิตตกยากที่วัดกามเทพโดยบังเอิญ ด้วยพรหมลิขิตทั้งสองพากันเข้าไปสักการะกามเทพ ด้วยความโชคร้ายของเหลียงอี้จึงทำให้อิงไถต่อว่ากามเทพเป็นการใหญ่ ด้วยความไม่ระวังทำให้ไฟไหม้หนวดเครากามเทพอีกด้วย ซันป๋อเกรงว่าการที่อิงไถล่วงเกินกามเทพจะทำให้อิงไถไม่มีความสุข ชั่วชีวิต อิงไถกลับตอบด้วยความโมโหว่าไม่กลัวความรักมีอุปสรรคเพียงใดนึกไม่ถึงว่าคำพูดเพียงคำเดียวก็ตัดบทเสียแล้ว

อิงไถทำลายงานแต่งงาน นางใช้ไหวพริบและความรักของจู้หยวนไว่ผู้เป็นพ่อที่มีต่อนางเปลี่ยนวิกฤต เป็นโอกาสทำให้นางมีโอกาสได้ไปศึกษาเล่าเรียนที่หังโจว อิงไถและซันป๋อพบกันอีกครั้งที่ท่าเรือ ทั้งสองร่วมมือกันให้ความช่วยเหลือกูซินเหลียนหญิงสาวชาวประมงให้รอดพ้นจาก เงื้อมมือของหวังเจี้ยนเถียนเสือผู้หญิง ด้วยความเบิกบานใจ ทำให้ซันป๋อและอิงไถต่างรู้สึกว่าทั้งสอง เข้ากันได้เป็นอย่างดี อุดมการณ์เดียวกัน ทั้งสองจึงร่วมสาบานกันที่ศาลาไม้ริมทาง ออกเดินทางไปศึกษาเล่าเรียนที่หอบัณฑิตหนีซันด้วยกัน

ภายในหอบัณฑิตมี ลูกหลานชนชั้นสูงเข้ามาศึกษาเล่าเรียนเป็นจำนวนมาก จึงมีทั้งคนดีคนเลวปะปนกันเป็นเรื่องธรรมดา อิงไถอยู่ท่ามกลางผู้ชายจึงต้องใช้ไหวพริบเพื่อปกปิดฐานะที่เป็นหญิงเอาไว้ ถึงแม้ว่าหลายครั้งสามารถผ่านพ้นวิกฤตไปได้ แต่ก็สร้างเรื่องตลกขบขันขึ้นมากมาย หวังฮุ่ยลูกสาวครูใหญ่ไม่รู้ว่าอิงไถเป็นหญิง เมื่อเห็นอิงไถหน้าตาหมดจดจึงเกิดความลุ่มหลง ทำให้อิงไถยิ้มไม่ออกเลยทีเดียว โชคดีที่ซันป๋อคอยให้ความช่วยเหลือจนรอดพ้นวิกฤตไปได้ ความจริงใจที่ซันป๋อและอิงไถมีต่อกัน ทำให้มิตรภาพของคนทั้งสองแนบแน่นขึ้นทุกที

หม่าเหวินไฉเจ้าชู้ประตู ดิน ถือกำเนิดในชนชั้นสูง มีความสามารถโดดเด่นทางด้านดนตรี หมากรุก อักษร วาดภาพ ตลอดจนขี่ม้า ยิงธนู ทำให้เป็นที่รู้จักของบรรดาเพื่อนนักเรียน ทว่าในสายตาอิงไถนั้นกลับมีซันป๋อเพียงคนเดียวเท่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงไม่เห็นหม่าเหวินไฉอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย หม่าเหวินไฉเป็นคนชอบเอาชนะ ความคิดที่ว่าตนต้องเหนือกว่าคนอื่นทำให้หม่าเหวินไฉ ทนไม่ได้ที่อิงไถไม่เห็นตนอยู่ในสายตา หม่าเหวินไฉปฏิญาณว่าจะช่วงชิงอิงไถจากซันป๋อมาอยู่ข้างกายตนให้ได้

หม่าเหวินไฉ เอาอกเอาใจแสดงความห่วงใยอิงไถ ด้วยการวางแผนให้ร้ายซันป๋อเพื่อให้อิงไถเข้าใจผิดซันป๋อ ครั้งหนึ่ง หม่าเหวินไฉใส่ไคล้ใต้เท้าหวังซึ่งราชสำนักส่งมาเยือนหอบัณฑิตบีบบังคับให้ ซันป๋อตัดขาดความสัมพันธ์กับอิงไถ มิฉะนั้นอิงไถจะไม่มีวันสงบสุขอย่างแน่นอน ด้วยความที่ซันป๋อต้องการปกป้องคุ้มครองอิงไถจึงจงใจตัดขาดความสัมพันธ์กับ อิงไถ อิงไถเข้าใจผิด ซันป๋อจึงไปจากหอบัณฑิตด้วยความโกรธ ด้วยความที่อิงไถไม่ระมัดระวังจึงพลัดตกเขา มิตรภาพพี่น้องขาดสะบั้น หม่าเหวินไฉ กระหยิ่มยิ้มย่องด้วยคิดว่าสามารถช่วงชิงอิงไถมาอยู่ข้างกายตนได้แล้ว นับแต่นั้นเป็นต้นมา จู้อิงไถก็คลางแคลงใจซันป๋อเรื่อยมา ทุกครั้งที่ทั้งสองพบหน้ากันก็จะมีท่าทีที่ปั้นปึ่งต่อกัน

นับวันความสัมพันธ์อันแนบแน่นของซันป๋อและอิงไถก็ยิ่งห่างเหินทุกที โดยเฉพาะอิงไถรู้สึกเคียดแค้นซันป๋อเป็นพิเศษ กระนั้นทั้งสองต่างก็รู้สึกอึดอัดใจด้วยกันทั้งคู่ ต่อมา อิงไถถึงรู้ความจริงว่าที่แท้ซันป๋อทำทุกอย่างเพื่อนาง นางเข้าใจผิดซันป๋อไปเองจึงรู้สึกผิดและละอายใจเป็นอันมาก ยิ่งหม่าเหวินไฉเลวร้ายเพียงใด ยิ่งทำให้เห็นความจริงใจของซันป๋อ อิงไถและซันป๋อซึ่งเผชิญกับทิฐิและความเข้าใจผิดที่มีต่อกัน ทำให้ทั้งสองตระหนักถึงมิตรภาพเป็นสิ่งล้ำค่า ความรักค่อย ๆ บังเกิดขึ้นภายในจิตใจของอิงไถ ทว่าซันป๋อซึ่งเห็นอิงไถเป็นเพียงน้องชายเท่านั้นจึงสัมผัสไม่ได้ถึงความ รู้สึกของอิงไถที่มีต่อตน ทำให้ซันป๋อในฐานะพี่ชายปกป้องคุ้มครองอิงไถเป็นอย่างดี

อาจารย์ให้นักเรียนอธิบายความ ซันป๋ออธิบายความได้กระจ่างชัดแจ้งกว่าหม่าเหวินไฉเสียอีก ทำให้หม่าเหวินไฉยากที่จะทำใจยอมรับได้ที่ซันป๋อเป็นเพียงลูกชาวบ้านธรรมดา แต่กลับมีความสามารถโดดเด่นเหนือกว่าตน แค้นใหม่บวกเคืองเก่า ทำให้ หม่าเหวินไฉปฏิญาณว่าจะต้องกำจัดซันป๋อออกจากหอบัณฑิตไปให้ได้

หม่าเหวินทำทุกวิถีทางเพื่อให้ร้ายซันป๋อด้วยการว่าจ้างซูอันใส่ร้ายป้ายสีซันป๋อ เป็นหัวขโมย ตามกฎระเบียบของหอบัณฑิต ซันป๋อไม่เพียงต้องถูกไล่ออก ทั้งยังจะต้องเพื่อนนักเรียนโบยตีอีกด้วย ทำให้ซันป๋อซึ่งไม่ได้ความผิดแต่อย่างใดถูกโบยตีจนเลือดอาบไปทั้งตัว อิงไถเห็นเช่นนั้นจึงเข้าไปปกป้องซันป๋อ ร้องไห้บอกทุกคนว่านางขโมยเงินไปเองเพื่อขอแบ่งรับโทษจากซันป๋อ ต่อมา ทุกคนถึงรู้ความจริงว่าซันป๋อถูกใส่ร้าย ซันป๋อไม่เข้าใจอิงไถด้วยเห็นว่าชื่อเสียงซึ่งมีความสำคัญเหนือกว่าชีวิต เหตุใดอิงไถจึงยอมรับว่านางเป็นหัวขโมยทำลายชื่อเสียงตนเองให้ย่อยยับ หากแม้นตนต้องตายก็ไม่ต้องการให้อิงไถต้องถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม นับเป็นอีกครั้งที่อิงไถไม่พอใจที่ซันป๋อเห็นนางเป็นคนอื่น ทำให้ทั้งสองผิดใจกันขึ้นมา

หม่าเหวินไฉเห็นว่าแผนการหนึ่งไม่สำเร็จ จึงใช้แผนการต่อไป ครั้งนี้ถึงกับเผาทั้งเป็นซันป๋อเลยทีเดียว นึกไม่ถึงว่าซันป๋อไม่ได้อยู่ในห้องจึงรอดพ้นจากความตายไปได้ อิงไถคิดว่าซันป๋ออยู่ท่ามกลางทะเลเพลิง นางจึงฝ่าทะเลเพลิงเข้าไปช่วยชีวิตซันป๋อโดยไม่คำนึงถึงชีวิตของนางเอง หลังจากที่ซันป๋อกลับมาถึงถึงรู้ว่าอิงไถเสี่ยงอันตรายฝ่าทะเลเพลิงเข้าไป ช่วยชีวิตตน เมื่อซันป๋อรู้เช่นนั้นก็ฝ่าทะเลเพลิงเข้าไปช่วยชีวิตอิงไถทันที ท่ามกลางทะเลเพลิงที่ลุกโชน ในที่สุดซันป๋อและอิงไถก็พบกัน ทั้งสองโผต่างเข้ากอดกันด้วยความห่วงใยกันและกัน

อิงไถและซันป๋อรอด พ้นจากความตายไปได้ เนื่องจากอาจารย์แม่ต้องดูแลอิงไถซึ่งสลบไสลไม่ได้สติถึงได้รู้ความจริงว่า อิงไถเป็นหญิง อิงไถยอมรับต่ออาจารย์แม่ว่านางมีใจให้ซันป๋อ อาจารย์แม่ยินดีเป็นตัวแทนอิงไถเปิดเผยความจริงทั้งหมดต่อซันป๋อ ทว่าอิงไถกลับรู้สึกวิตกกังวล อิงไถหวังแต่เพียงว่านางจะใช้ชีวิตในหอบัณฑิตกับซันป๋อทุกวันคืนเท่านั้น ยิ่งนานวันก็ยิ่งดี เพียงเท่านี้ก็พึงพอใจแล้ว ทว่าจดหมายที่ส่งมาจากบ้านได้ทำลายความหวังของอิงไถลงเสียแล้ว

มารดาจู้ มีจดหมายมีคำสั่งให้อิงไถกลับบ้านทันที ทำให้อิงไถหดหู่และอาลัยอาวรณ์ นึกไม่ถึงว่ายังไม่ทันสำเร็จการศึกษา ก็ต้องพลัดพรากจากซันป๋อ อาจารย์แม่ทนไม่ได้ที่เห็นคู่รักต้องพลัดพรากจากกันจึงตัดสินใจเป็นคนกลาง ให้อิงไถและซันป๋อสมรักกัน ทำให้ความรู้สึกอาดูรของอิงไถเปลี่ยนเป็นความเบิกบานขึ้นมาทันที อิงไถใช้ผีเสื้อหยกเป็นสื่อแทนใจโดยไหว้วานอาจารย์แม่นำไปมอบให้ซันป๋อ

ซันป๋อ ส่ง อิงไถเดินทางกลับบ้านด้วยความอาลัยอาวรณ์ อิงไถเห็นว่าจะต้องจากกันแล้วจึงตัดสินใจเปิดเผยฐานะที่แท้จริงที่เป็นหญิง ตลอดจนความรักความรู้สึกที่มีต่อซันป๋อให้ซันป๋อรับรู้ นางบอกเป็นนัยให้ซันป๋อรู้ว่านางยินดีร่วมทุกข์ร่วมสุขชั่วชีวิตกับ ซันป๋อ ทว่าซันป๋อซึ่งไม่ประสากลับไม่เข้าใจว่าอิงไถกำลังสื่ออะไรออกมาจึงไม่ได้ รับไมตรีจากอิงไถ อิงไถไม่มีทางเลือกก่อนจากไป จึงหยิบยกน้องเก้าขึ้นมาเพื่อให้แต่งงานกับซันป๋อโดยนัดหมายเวลาหนึ่งร้อย วันหวังว่าซันป๋อจะมาสู่ขอโดยเร็ว

ซันป๋อและอิงไถปรบมือเป็นสัญญากัน ทั้งสองอาลัยอาวรณ์อยู่ริมแม่น้ำ ร่ำลากันด้วยน้ำตา

เดิมที อาจารย์แม่ตระเตรียมการที่จะมอบผีเสื้อหยกให้ซันป๋อ นึกไม่ถึงว่าหม่าเหวินไฉสืบพบความจริงว่าอิงไถเป็นหญิง ทั้งยังมีใจให้ซันป๋อโดยไหว้วานให้อาจารย์แม่เป็นแม่สื่อ เมื่อหม่าเหวินไฉรู้เช่นนั้นจึงวางแผนให้อาจารย์แม่ไปจากหอบัณฑิต จากนั้น ก็รบเร้าให้พ่อซึ่งเป็นขุนนางใหญ่ให้การสนับสนุนซันป๋อเป็นนายอำเภอ เมื่ออาจารย์แม่กลับมาถึงหอบัณฑิตจึงได้คลาดกันกับซันป๋อ

เมื่ออิงไถ กลับถึงบ้านก็ตัดเย็บชุดแต่งงานด้วยตนเองเพื่อรอคอยให้ซันป๋อมาสู่ขอนาง ระยะเวลาหนึ่งร้อยวันใกล้เข้ามาทุกที แต่ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของซันป๋อจึงทำให้อิงไถรู้สึกร้อนใจขึ้นมา

ที่แท้ตามสถานที่ต่างๆเต็มไปด้วยปัญหาความไม่สงบ ทำให้ซันป๋อต้องดูแลรักษาความสงบจนไม่สามารถปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาที่มีต่อ อิงไถ หม่าเหวินไฉใช้อิทธิพลของพ่อบีบบังคับให้ซันป๋อทำงานเพื่อชาติบ้านเมือง ที่แท้ทั้งหมดเป็นแผนการถ่วงเวลาของหม่าเหวินไฉนั่นเอง หม่าเหวินไฉต้องการที่จะแต่งงานกับอิงไฉจึงจงใจให้ซันป๋อสาละวนอยู่กับงานจน ลืมนัดหมายหนึ่งร้อยวันของอิงไถ

อาจารย์แม่เห็นแก่คำมั่นสัญญาเป็น สำคัญ หลายต่อหลายครั้งที่ออกตามหาซันป๋อ แต่สวรรค์ช่างกลั่นแกล้งมนุษย์โดยเกิดเหตุการณ์ความไม่สงบ ต้องรอจนกระทั่งเหตุการณ์สงบลงเสียก่อน อาจารย์แม่เดินทางไปยังที่จวนขุนนางเพื่อพบซันป๋อ จากนั้น ทั้งสองก็พากันเดินทางไปยังบ้านสกุลจู้ อาจารย์แม่เป็นแม่สื่อให้อิงไถและซันป๋อ น่าเสียดายกลับถูกจู้ฮูหยินปฏิเสธ

หม่า ไท่โส่วเดินทางไปที่บ้านสกุลจู้เพื่อสู่ขออิงไถให้หม่าเหวินไฉ มารดาจู้เห็นทั้งสองฝ่ายมาสู่ขออิงไถในเวลาเดียวกันจึงได้ตอบตกลง บิดาจู้กลับรู้ความจริงว่าลูกสาวหลงรักเหลียงซันป๋อ ด้วยความรักที่มีต่อลูกสาวทำให้บิดาจู้และฮูหยินมีปากเสียงกันขึ้นมา ต่อมามารดาจู้เห็นแก่ความสุขลูกสาวเป็นสำคัญจึงตัดสินใจคืนสินสอดทองหมั้น ที่สกุลหม่านำมาสู่ขอ

เหลียงซันป๋อใช้คุณธรรมนำใจคนโดยเฉพาะเรื่องที่ ซันป๋อใช้คุณธรรมนำใจศัตรูได้แพร่สะพัดไปทั่ว ซันป๋อสามารถเกลี้ยกล่อมซูอันหัวหน้าโจรกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี ทำให้บ้านสกุลจู้สงบสุข นอกจากนี้ยังจัดการภัยทางน้ำ ทำให้จู้หยวนไว่และ ฮูหยินมีความรู้สึกที่ดีต่อซันป๋อขึ้นมา จากการสนับสนุนของจู้หยวนไว่ ทำให้จู้ฮูหยินยินยอมให้อิงไถและซันป๋อแต่งงานกัน แต่ด้วยฐานะของซันป๋อ ทำให้จู้ฮูหยินวิตกกังวลเกรงว่าเมื่อลูกสาวแต่งงานไปแล้วจะลำบาก จู้หยวนไว่เสนอให้มอบที่นาและเงินจำนวน ห้าร้อยตำลึงแก่อิงไถเป็นทุนตั้งตัว นึกไม่ถึงว่าเมื่อสะใภ้ใหญ่ได้ยินเช่นนั้นก็บอกให้สามีของนางนำความไปบอก บ้านสกุลหม่าเพื่อหาทางขัดขวางการแต่งงานของอิงไถและซันป๋อให้ได้

เมื่อหม่าเหวินไฉรู้เรื่องนี้ก็นำความบอกหม่าไท่โส่วจึงนับเป็นอีกครั้งที่สกุล จู้ถูกบีบบังคับให้แต่งงาน หม่าไท่โส่วนำราชสำนักมาข่มขู่สกุลจู้ ถ้าหากสกุลจู้ไม่รับปากแต่งงาน สกุลจู้จะต้องล้มละลาย สถานการณ์เปลี่ยนไปในทางเลวร้ายมารดาจู้คำนึงถึงความอยู่รอดของสกุลจู้จึงตัดสินใจรับปากสกุลหม่า

ซันป๋อเดินทางไปยังบ้านสกุลจู้ตามนัดหมายด้วยความเบิกบานใจ หยินซินพาซันป๋อไปพบอิงไถด้วยความวิตกกังวลอิงไถซึ่งมีความรู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกมีดกรีดหัวใจคารวะซันป๋อด้วยเหล้าสาม จอก จอกแรกขอให้แม่ของซันป๋ออายุมั่นขวัญยืน จอกที่สองขอให้ซันป๋อบรรลุถึงความปรารถนาของพ่อด้วยการสยบภัยธรรมชาติให้ได้ และจอกที่สามขอให้ซันป๋อพบคู่ชีวิตตามที่ตั้งใจไว้ เมื่ออิงไถพูดจบก็ร่ำไห้ด้วยความขมขื่น ซันป๋อซึ่งไม่รู้ต้นสายปลายเหตุคิดว่าอิงไถพูดไปด้วยความมึนเมา หยินซินบอกซันป๋อว่าคุณหนูไม่ได้มึนเมา ทว่าหัวใจแตกสลาย เมื่อซันป๋อได้ยินเช่นนั้นจึงคาดคั้นเอาความจริง หยินซินเปิดเผยว่าจู้ฮูหยินตอบตกลงสกุลหม่าให้คุณหนูแต่งงานกับหม่าเหวินไฉ

ซัน ป๋อตะลึงงันราวกับถูกฟ้าผ่าเข้ากลางวันแสกๆ ด้วยความที่ซันป๋อไม่เชื่อว่าเป็นความจริงจึงสอบถามเพื่อยืนยันความจริงจาก อิงไถ อิงไถบอกซันป๋อด้วยความเศร้าสลดว่าให้ลืมนางเสียเถิด เมื่อซันป๋อได้ยินเช่นนั้นจึงต่อว่าอิงไถเหตุใดจึงเปลี่ยนใจง่ายดายเช่นนี้ ความรู้สึกเบิกบานใจของซันป๋อเพียงพริบตาเดียวกลายเป็นความโศกเศร้าอาดูรความสะเทือนใจทำให้ซันป๋อกระอักเลือดออกมาเลยทีเดียว อิงไถปลอบใจซันป๋อให้คลายความเศร้า จากนั้นพยุงซันป๋อขึ้นหลังม้ามองคนรักจากไปด้วยความเจ็บปวด

หลังจาก ที่ซันป๋อกระอักเลือดจากไปแล้ว อิงไถก็นอนไม่หลับ ทุกครั้งที่หลับตาก็จะมองเห็นซันป๋อตรอมใจตาย ในที่สุดอิงไถก็ตัดสินใจต่อสู้จนถึงที่สุดเพื่อให้นางและซันป๋อได้ครองรัก กันดังเดิม

เมื่อซันป๋อกลับถึงบ้านก็สะกดความเจ็บปวดเอาไว้โดยไม่ยอด พูดไม่ยอมจา โหมทำงานทั้งที่ร่างกายทรุดโทรมเพื่อให้ลืม อิงไถไปให้ได้ แต่ทุกค่ำคืนที่เงียบสงัด ใบหน้าที่มีรอยยิ้มของอิงไถจะปรากฏขึ้นมาชโลมจิตใจของซันป๋อ ด้วยความกตัญญูของซันป๋อ ทำให้ซันป๋อคิดว่าตนจะมีอันเป็นไปไม่ได้ จะปล่อยให้คนผมขาวส่งคนผมดำสู่ปรโลกไม่ได้

วันหนึ่ง ซื่อจิ่วบอกซันป๋อว่าวันแต่งงานของอิงไถและหม่าเหวินไถได้ถูกกำหนดแล้ว ซันป๋อได้ยินเช่นนั้นก็กระอักเลือดออกมาทันที เลือดที่ออกมาเปื้อนผ้าเช็ดหน้า ซื่อจิ่วนำผ้าเช็ดหน้าที่เปื้อนเลือดไปมอบให้อิงไถ เมื่ออิงไถเห็นเช่นนั้นก็รีบรุดไปเยี่ยมเยียนซันป๋อ แต่กลับถูกพ่อขัดขวาง อิงไถหยิบผ้าแพรขึ้นมา จากนั้นก็กัดนิ้วใช้เลือดเขียนข้อความ “ตัวห่างไกล ใจมั่นคง ไม่ได้เกิดด้วยกัน แต่ขอตายด้วยกัน” อิงไถมอบผ้าแพรและหยกคู่กายให้ซื่อจิ่วนำกลับไปมอบให้ซันป๋อ ขอให้ซันป๋อรักษาตัวให้ดี

เมื่อซันป๋อเห็นผ้าแพรก็ตระหนักดีว่าถ้าหาก ตนตายไป อิงไถก็จะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้แน่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้ซันป๋อจึงตัดสินใจรักษาตัว แม่นำยาให้ซันป๋อดื่มยาคำแรกที่ดื่มเข้าไปก็กระอักเลือดออกมา ความคิดถึง ความเสียใจที่ได้กระทำผิดไป ความไม่สมัครใจ ความอาดูร ความรู้สึกเหล่านี้ได้บังเกิดขึ้นมาในจิตใจของซันป๋อ ต่อมาซันป๋อก็สิ้นใจพร้อมด้วยความคิดถึงและความรักที่มีต่ออิงไถซึ่งหาที่ สุดมิได้และหาสิ่งใดเปรียบ

อิงไถรู้ข่าวการตายของซันป๋อ ทั้งที่เศร้าโศกเสียใจแต่กลับไม่มีน้ำตา เนื่องจากน้ำตาของนางได้เหือดแห้งไปเสียแล้ว การตายของซันป๋อ ทำให้อิงไถไม่มีความปรารถนาใดอีกต่อไป ในเวลานี้ดูเหมือนว่าอิงไถตัดสินใจอะไรบางอย่าง....อิงไถรับปากจะปฏิบัติตามความต้องการของแม่

ขบวนขันหมากของสกุลหม่า เดินทางมายังบ้านสกุลจู้ อิงไถยื่นข้อเสนอต่อหม่าเหวินไฉโดยนางขอไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของซันป๋อเสีย ก่อน มิฉะนั้นจะไม่ยอมขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวเป็นอันขาด ด้วยความที่หม่าเหวินไฉไม่อยากให้เสียการใหญ่จึงรับปากตามความต้องการของอิง ไถ

อิงไถสวมใส่เสื้อผ้าชุดแต่งงานที่นางตัดเย็บด้วยตนเอง เพื่อเข้าพิธีแต่งงานกับซันป๋อยืนอยู่ที่หน้าหลุมฝังศพของซันป๋อ จากนั้นนางก็พูดขึ้นมาว่า “ซันป๋อ อิงไถมาแล้ว มาเพื่อแต่งงานกับซันป๋อ” สิ้นเสียงนางก็กัดนิ้วใช้เลือดเขียนชื่อของนางบนป้ายหลุมฝังศพซันป๋อ ทันใดนั้นเม็ดกรวดก็เคลื่อนไหว ลมพายุพัดคะนอง หลุมฝังศพก็แยกออก ทุกคนต่างพากันตกตะลึงกับเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้น ดูเหมือนทุกคนมองออกว่าอิงไถจะทำอะไรจึงพากันร้องเรียกนางเอาไว้ อิงไถกระโดดลงไปในหลุมฝังศพด้วยรอยยิ้มอัน เศร้าสลด จากนั้นหลุมฝังศพก็ประสานเป็นหนึ่งเดียว ในที่สุดอิงไถก็ได้อยู่ด้วยกันกับซันป๋อตามที่ตั้งใจไว้ตามคำมั่นสัญญาที่ อิงไถ และซันป๋อให้ไว้ต่อกันว่า “แม้ไม่ได้เกิดด้วยกัน แต่ขอตายด้วยกัน” ผีเสื้อลายคู่หนึ่งบินคลอเคลียกันตราบนานเท่านา

ปลายสมัยตงจิ้นเป็นยุคสมัยการต่อสู้แห่งชนชั้นระหว่างชนชั้นสูงและชาวบ้าน เป็นยุคสมัยที่ความรักเต็มไปด้วยความเข้มงวดและข้อจำกัดมากมาย เหลียงซันป๋อและจู้อิงไถ คนหนึ่งเป็นลูกชาวบ้าน คนหนึ่งเป็นลูกผู้ดีมีสกุล ทั้งสองร่วมกันขับขานตำนานความรักซึ่งซาบซึ้งตรึงใจผู้คน ...

สกุลจู้ จัดงานมงคล โคมหลากสีถูกประดับประดา เปี่ยมด้วยบรรยากาศแห่งความสุข ที่แท้วันนี้เป็นวันแต่งงานของจู้อิงฉี ลูกคนที่แปดของสกุลจู้ จู้อิงไถน้องเก้าสวมใส่ชุดแต่งงานเข้าพิธีหาใช่แต่งงานเสียเอง ทว่าเพียงปิดฟ้าข้ามสมุทรให้ความช่วยเหลือหวงเหลียงอี้เจ้าสาวหลบหนีออกจาก บ้านสกุลจู้ ที่แท้หวงเหลียงอี้และจู้อิงไถเป็นเพื่อนรักกัน จู้อิงไถรู้ดีว่าหวงเหลียงอี้มีคนรักอยู่แล้ว หากแต่งงานกับพี่ชายของนางเชื่อว่าไม่มีความสุขชั่วชีวิตอย่างแน่นอน จึงได้วางแผนท้าทายครั้งใหญ่ขึ้นมาโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาในภายหลัง

หลังจากที่อิงไถปล่อยเหลียงอี้ไปแล้ว ระหว่างที่อิงไถเดินทางกลับได้รู้จักกับเหลียงซันป๋อบัณฑิตตกยากที่วัดกามเทพโดยบังเอิญ ด้วยพรหมลิขิตทั้งสองพากันเข้าไปสักการะกามเทพ ด้วยความโชคร้ายของเหลียงอี้จึงทำให้อิงไถต่อว่ากามเทพเป็นการใหญ่ ด้วยความไม่ระวังทำให้ไฟไหม้หนวดเครากามเทพอีกด้วย ซันป๋อเกรงว่าการที่อิงไถล่วงเกินกามเทพจะทำให้อิงไถไม่มีความสุข ชั่วชีวิต อิงไถกลับตอบด้วยความโมโหว่าไม่กลัวความรักมีอุปสรรคเพียงใดนึกไม่ถึงว่าคำพูดเพียงคำเดียวก็ตัดบทเสียแล้ว

อิงไถทำลายงานแต่งงาน นางใช้ไหวพริบและความรักของจู้หยวนไว่ผู้เป็นพ่อที่มีต่อนางเปลี่ยนวิกฤต เป็นโอกาสทำให้นางมีโอกาสได้ไปศึกษาเล่าเรียนที่หังโจว อิงไถและซันป๋อพบกันอีกครั้งที่ท่าเรือ ทั้งสองร่วมมือกันให้ความช่วยเหลือกูซินเหลียนหญิงสาวชาวประมงให้รอดพ้นจาก เงื้อมมือของหวังเจี้ยนเถียนเสือผู้หญิง ด้วยความเบิกบานใจ ทำให้ซันป๋อและอิงไถต่างรู้สึกว่าทั้งสอง เข้ากันได้เป็นอย่างดี อุดมการณ์เดียวกัน ทั้งสองจึงร่วมสาบานกันที่ศาลาไม้ริมทาง ออกเดินทางไปศึกษาเล่าเรียนที่หอบัณฑิตหนีซันด้วยกัน

ภายในหอบัณฑิตมี ลูกหลานชนชั้นสูงเข้ามาศึกษาเล่าเรียนเป็นจำนวนมาก จึงมีทั้งคนดีคนเลวปะปนกันเป็นเรื่องธรรมดา อิงไถอยู่ท่ามกลางผู้ชายจึงต้องใช้ไหวพริบเพื่อปกปิดฐานะที่เป็นหญิงเอาไว้ ถึงแม้ว่าหลายครั้งสามารถผ่านพ้นวิกฤตไปได้ แต่ก็สร้างเรื่องตลกขบขันขึ้นมากมาย หวังฮุ่ยลูกสาวครูใหญ่ไม่รู้ว่าอิงไถเป็นหญิง เมื่อเห็นอิงไถหน้าตาหมดจดจึงเกิดความลุ่มหลง ทำให้อิงไถยิ้มไม่ออกเลยทีเดียว โชคดีที่ซันป๋อคอยให้ความช่วยเหลือจนรอดพ้นวิกฤตไปได้ ความจริงใจที่ซันป๋อและอิงไถมีต่อกัน ทำให้มิตรภาพของคนทั้งสองแนบแน่นขึ้นทุกที

หม่าเหวินไฉเจ้าชู้ประตู ดิน ถือกำเนิดในชนชั้นสูง มีความสามารถโดดเด่นทางด้านดนตรี หมากรุก อักษร วาดภาพ ตลอดจนขี่ม้า ยิงธนู ทำให้เป็นที่รู้จักของบรรดาเพื่อนนักเรียน ทว่าในสายตาอิงไถนั้นกลับมีซันป๋อเพียงคนเดียวเท่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงไม่เห็นหม่าเหวินไฉอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย หม่าเหวินไฉเป็นคนชอบเอาชนะ ความคิดที่ว่าตนต้องเหนือกว่าคนอื่นทำให้หม่าเหวินไฉ ทนไม่ได้ที่อิงไถไม่เห็นตนอยู่ในสายตา หม่าเหวินไฉปฏิญาณว่าจะช่วงชิงอิงไถจากซันป๋อมาอยู่ข้างกายตนให้ได้

หม่าเหวินไฉ เอาอกเอาใจแสดงความห่วงใยอิงไถ ด้วยการวางแผนให้ร้ายซันป๋อเพื่อให้อิงไถเข้าใจผิดซันป๋อ ครั้งหนึ่ง หม่าเหวินไฉใส่ไคล้ใต้เท้าหวังซึ่งราชสำนักส่งมาเยือนหอบัณฑิตบีบบังคับให้ ซันป๋อตัดขาดความสัมพันธ์กับอิงไถ มิฉะนั้นอิงไถจะไม่มีวันสงบสุขอย่างแน่นอน ด้วยความที่ซันป๋อต้องการปกป้องคุ้มครองอิงไถจึงจงใจตัดขาดความสัมพันธ์กับ อิงไถ อิงไถเข้าใจผิด ซันป๋อจึงไปจากหอบัณฑิตด้วยความโกรธ ด้วยความที่อิงไถไม่ระมัดระวังจึงพลัดตกเขา มิตรภาพพี่น้องขาดสะบั้น หม่าเหวินไฉ กระหยิ่มยิ้มย่องด้วยคิดว่าสามารถช่วงชิงอิงไถมาอยู่ข้างกายตนได้แล้ว นับแต่นั้นเป็นต้นมา จู้อิงไถก็คลางแคลงใจซันป๋อเรื่อยมา ทุกครั้งที่ทั้งสองพบหน้ากันก็จะมีท่าทีที่ปั้นปึ่งต่อกัน

นับวันความสัมพันธ์อันแนบแน่นของซันป๋อและอิงไถก็ยิ่งห่างเหินทุกที โดยเฉพาะอิงไถรู้สึกเคียดแค้นซันป๋อเป็นพิเศษ กระนั้นทั้งสองต่างก็รู้สึกอึดอัดใจด้วยกันทั้งคู่ ต่อมา อิงไถถึงรู้ความจริงว่าที่แท้ซันป๋อทำทุกอย่างเพื่อนาง นางเข้าใจผิดซันป๋อไปเองจึงรู้สึกผิดและละอายใจเป็นอันมาก ยิ่งหม่าเหวินไฉเลวร้ายเพียงใด ยิ่งทำให้เห็นความจริงใจของซันป๋อ อิงไถและซันป๋อซึ่งเผชิญกับทิฐิและความเข้าใจผิดที่มีต่อกัน ทำให้ทั้งสองตระหนักถึงมิตรภาพเป็นสิ่งล้ำค่า ความรักค่อย ๆ บังเกิดขึ้นภายในจิตใจของอิงไถ ทว่าซันป๋อซึ่งเห็นอิงไถเป็นเพียงน้องชายเท่านั้นจึงสัมผัสไม่ได้ถึงความ รู้สึกของอิงไถที่มีต่อตน ทำให้ซันป๋อในฐานะพี่ชายปกป้องคุ้มครองอิงไถเป็นอย่างดี

อาจารย์ให้นักเรียนอธิบายความ ซันป๋ออธิบายความได้กระจ่างชัดแจ้งกว่าหม่าเหวินไฉเสียอีก ทำให้หม่าเหวินไฉยากที่จะทำใจยอมรับได้ที่ซันป๋อเป็นเพียงลูกชาวบ้านธรรมดา แต่กลับมีความสามารถโดดเด่นเหนือกว่าตน แค้นใหม่บวกเคืองเก่า ทำให้ หม่าเหวินไฉปฏิญาณว่าจะต้องกำจัดซันป๋อออกจากหอบัณฑิตไปให้ได้

หม่าเหวินทำทุกวิถีทางเพื่อให้ร้ายซันป๋อด้วยการว่าจ้างซูอันใส่ร้ายป้ายสีซันป๋อ เป็นหัวขโมย ตามกฎระเบียบของหอบัณฑิต ซันป๋อไม่เพียงต้องถูกไล่ออก ทั้งยังจะต้องเพื่อนนักเรียนโบยตีอีกด้วย ทำให้ซันป๋อซึ่งไม่ได้ความผิดแต่อย่างใดถูกโบยตีจนเลือดอาบไปทั้งตัว อิงไถเห็นเช่นนั้นจึงเข้าไปปกป้องซันป๋อ ร้องไห้บอกทุกคนว่านางขโมยเงินไปเองเพื่อขอแบ่งรับโทษจากซันป๋อ ต่อมา ทุกคนถึงรู้ความจริงว่าซันป๋อถูกใส่ร้าย ซันป๋อไม่เข้าใจอิงไถด้วยเห็นว่าชื่อเสียงซึ่งมีความสำคัญเหนือกว่าชีวิต เหตุใดอิงไถจึงยอมรับว่านางเป็นหัวขโมยทำลายชื่อเสียงตนเองให้ย่อยยับ หากแม้นตนต้องตายก็ไม่ต้องการให้อิงไถต้องถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม นับเป็นอีกครั้งที่อิงไถไม่พอใจที่ซันป๋อเห็นนางเป็นคนอื่น ทำให้ทั้งสองผิดใจกันขึ้นมา

หม่าเหวินไฉเห็นว่าแผนการหนึ่งไม่สำเร็จ จึงใช้แผนการต่อไป ครั้งนี้ถึงกับเผาทั้งเป็นซันป๋อเลยทีเดียว นึกไม่ถึงว่าซันป๋อไม่ได้อยู่ในห้องจึงรอดพ้นจากความตายไปได้ อิงไถคิดว่าซันป๋ออยู่ท่ามกลางทะเลเพลิง นางจึงฝ่าทะเลเพลิงเข้าไปช่วยชีวิตซันป๋อโดยไม่คำนึงถึงชีวิตของนางเอง หลังจากที่ซันป๋อกลับมาถึงถึงรู้ว่าอิงไถเสี่ยงอันตรายฝ่าทะเลเพลิงเข้าไป ช่วยชีวิตตน เมื่อซันป๋อรู้เช่นนั้นก็ฝ่าทะเลเพลิงเข้าไปช่วยชีวิตอิงไถทันที ท่ามกลางทะเลเพลิงที่ลุกโชน ในที่สุดซันป๋อและอิงไถก็พบกัน ทั้งสองโผต่างเข้ากอดกันด้วยความห่วงใยกันและกัน

อิงไถและซันป๋อรอด พ้นจากความตายไปได้ เนื่องจากอาจารย์แม่ต้องดูแลอิงไถซึ่งสลบไสลไม่ได้สติถึงได้รู้ความจริงว่า อิงไถเป็นหญิง อิงไถยอมรับต่ออาจารย์แม่ว่านางมีใจให้ซันป๋อ อาจารย์แม่ยินดีเป็นตัวแทนอิงไถเปิดเผยความจริงทั้งหมดต่อซันป๋อ ทว่าอิงไถกลับรู้สึกวิตกกังวล อิงไถหวังแต่เพียงว่านางจะใช้ชีวิตในหอบัณฑิตกับซันป๋อทุกวันคืนเท่านั้น ยิ่งนานวันก็ยิ่งดี เพียงเท่านี้ก็พึงพอใจแล้ว ทว่าจดหมายที่ส่งมาจากบ้านได้ทำลายความหวังของอิงไถลงเสียแล้ว

มารดาจู้ มีจดหมายมีคำสั่งให้อิงไถกลับบ้านทันที ทำให้อิงไถหดหู่และอาลัยอาวรณ์ นึกไม่ถึงว่ายังไม่ทันสำเร็จการศึกษา ก็ต้องพลัดพรากจากซันป๋อ อาจารย์แม่ทนไม่ได้ที่เห็นคู่รักต้องพลัดพรากจากกันจึงตัดสินใจเป็นคนกลาง ให้อิงไถและซันป๋อสมรักกัน ทำให้ความรู้สึกอาดูรของอิงไถเปลี่ยนเป็นความเบิกบานขึ้นมาทันที อิงไถใช้ผีเสื้อหยกเป็นสื่อแทนใจโดยไหว้วานอาจารย์แม่นำไปมอบให้ซันป๋อ

ซันป๋อ ส่ง อิงไถเดินทางกลับบ้านด้วยความอาลัยอาวรณ์ อิงไถเห็นว่าจะต้องจากกันแล้วจึงตัดสินใจเปิดเผยฐานะที่แท้จริงที่เป็นหญิง ตลอดจนความรักความรู้สึกที่มีต่อซันป๋อให้ซันป๋อรับรู้ นางบอกเป็นนัยให้ซันป๋อรู้ว่านางยินดีร่วมทุกข์ร่วมสุขชั่วชีวิตกับ ซันป๋อ ทว่าซันป๋อซึ่งไม่ประสากลับไม่เข้าใจว่าอิงไถกำลังสื่ออะไรออกมาจึงไม่ได้ รับไมตรีจากอิงไถ อิงไถไม่มีทางเลือกก่อนจากไป จึงหยิบยกน้องเก้าขึ้นมาเพื่อให้แต่งงานกับซันป๋อโดยนัดหมายเวลาหนึ่งร้อย วันหวังว่าซันป๋อจะมาสู่ขอโดยเร็ว

ซันป๋อและอิงไถปรบมือเป็นสัญญากัน ทั้งสองอาลัยอาวรณ์อยู่ริมแม่น้ำ ร่ำลากันด้วยน้ำตา

เดิมที อาจารย์แม่ตระเตรียมการที่จะมอบผีเสื้อหยกให้ซันป๋อ นึกไม่ถึงว่าหม่าเหวินไฉสืบพบความจริงว่าอิงไถเป็นหญิง ทั้งยังมีใจให้ซันป๋อโดยไหว้วานให้อาจารย์แม่เป็นแม่สื่อ เมื่อหม่าเหวินไฉรู้เช่นนั้นจึงวางแผนให้อาจารย์แม่ไปจากหอบัณฑิต จากนั้น ก็รบเร้าให้พ่อซึ่งเป็นขุนนางใหญ่ให้การสนับสนุนซันป๋อเป็นนายอำเภอ เมื่ออาจารย์แม่กลับมาถึงหอบัณฑิตจึงได้คลาดกันกับซันป๋อ

เมื่ออิงไถ กลับถึงบ้านก็ตัดเย็บชุดแต่งงานด้วยตนเองเพื่อรอคอยให้ซันป๋อมาสู่ขอนาง ระยะเวลาหนึ่งร้อยวันใกล้เข้ามาทุกที แต่ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของซันป๋อจึงทำให้อิงไถรู้สึกร้อนใจขึ้นมา

ที่แท้ตามสถานที่ต่างๆเต็มไปด้วยปัญหาความไม่สงบ ทำให้ซันป๋อต้องดูแลรักษาความสงบจนไม่สามารถปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาที่มีต่อ อิงไถ หม่าเหวินไฉใช้อิทธิพลของพ่อบีบบังคับให้ซันป๋อทำงานเพื่อชาติบ้านเมือง ที่แท้ทั้งหมดเป็นแผนการถ่วงเวลาของหม่าเหวินไฉนั่นเอง หม่าเหวินไฉต้องการที่จะแต่งงานกับอิงไฉจึงจงใจให้ซันป๋อสาละวนอยู่กับงานจน ลืมนัดหมายหนึ่งร้อยวันของอิงไถ

อาจารย์แม่เห็นแก่คำมั่นสัญญาเป็น สำคัญ หลายต่อหลายครั้งที่ออกตามหาซันป๋อ แต่สวรรค์ช่างกลั่นแกล้งมนุษย์โดยเกิดเหตุการณ์ความไม่สงบ ต้องรอจนกระทั่งเหตุการณ์สงบลงเสียก่อน อาจารย์แม่เดินทางไปยังที่จวนขุนนางเพื่อพบซันป๋อ จากนั้น ทั้งสองก็พากันเดินทางไปยังบ้านสกุลจู้ อาจารย์แม่เป็นแม่สื่อให้อิงไถและซันป๋อ น่าเสียดายกลับถูกจู้ฮูหยินปฏิเสธ

หม่า ไท่โส่วเดินทางไปที่บ้านสกุลจู้เพื่อสู่ขออิงไถให้หม่าเหวินไฉ มารดาจู้เห็นทั้งสองฝ่ายมาสู่ขออิงไถในเวลาเดียวกันจึงได้ตอบตกลง บิดาจู้กลับรู้ความจริงว่าลูกสาวหลงรักเหลียงซันป๋อ ด้วยความรักที่มีต่อลูกสาวทำให้บิดาจู้และฮูหยินมีปากเสียงกันขึ้นมา ต่อมามารดาจู้เห็นแก่ความสุขลูกสาวเป็นสำคัญจึงตัดสินใจคืนสินสอดทองหมั้น ที่สกุลหม่านำมาสู่ขอ

เหลียงซันป๋อใช้คุณธรรมนำใจคนโดยเฉพาะเรื่องที่ ซันป๋อใช้คุณธรรมนำใจศัตรูได้แพร่สะพัดไปทั่ว ซันป๋อสามารถเกลี้ยกล่อมซูอันหัวหน้าโจรกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี ทำให้บ้านสกุลจู้สงบสุ&