ภัยธรรมชาติได้ทำลายการแต่งงานของกุลสตรีคังเป่าฉี(เติ้งชุ่ยเหวิน)และ

ราชาข้าวอู๋ซีเจียงเฉียว(เยี่ยหัว) เนื่องจากไม่สามารถส่งข้าวให้ทางการตาม

ที่กำหนด ทำให้นางและครอบครัวตกระกำลำบากกลายเป็นนักโทษของ

ราชสำนัก หลายปีมานี้ จิตใจของเป่าฉียังคงถวิลหาเจียงเฉียวที่ละทิ้งการ

แต่งงานไป นางคิดหาหนทางเพื่อพิสูจน์ว่าชายที่นางรักไม่ใช่คนไร้หัวใจ 

จนกระทั่งวันหนึ่ง เป่าฉีและเจียงเฉียวพบกันโดยบังเอิญโดยสานรักที่มีต่อ

กันต่อไปจนเป่าฉีได้แต่งงานเป็นคุณนายสี่บ้านสกุลเจียงอย่างราบรื่น หลัง

จากที่แต่งงานเข้าบ้านสกุลเจียง  เป่าฉีมักถูกหยิ่นฟ่งอี๋(เซี่ยเสี่ยซิน)คุณ

นายใหญ่และเผิงเจียว(ซางเทียนเอ๋อ)คุณนายรองกดขี่ข่มเหงเสมอ แต่นาง

ก็เจียมตัว ไม่ผูกใจเจ็บ การเห็นแก่ส่วนรวมเป็นสำคัญจึงทำให้วิกฤตเปลี่ยน

เป็นโอกาส ทำให้เจียงเฉียวซึ่งยึดมั่นในคุณธรรมเกิดความเลื่อมใสใน

เจตคติและความเข้มแข็งของเป่าฉี  ต่อมาเจียงเฉียวป่วยหนักก่อนสิ้นใจ 

เจียงเฉียวได้มอบกิจการข้าวให้อยู่ในการดูแลของเป่าฉี ด้วยหวังว่านางจะ

เลือกสรรผู้เหมาะสมสืบทอดกิจการข้าวต่อไป

ด้วยภารกิจอันหนักอึ้งทำให้เป่าฉีกลายเป็นเป้าปองร้าย กระนั้นนางก็ยังคง

ยึดมั่นในเจตนารมณ์ของเจียงเฉียว ด้วยการดูแลกิจการข้าวเป็นอย่างดี 

เลือกสรรผู้เหมาะสมสืบทอดกิจการข้าว ในที่สุดเป่าฉีก็พบว่าคุณชายรอง

เจียงปี้เจิ้ง(อู๋จัวซี)ซึ่งภายนอกดูเหมือนว่ารักสนุกหาความสำราญไปวันๆ ที่

แท้เป็นคนซื่อตรง ยึดมั่นในคุณธรรม ท่ามกลางการแก่งแย่ง เป่าฉีตัดสินใจ

ให้การสนับสนุนเจียงปี้เจิ้งเป็นผู้สืบทอดกิจการข้าวต่อไป ไฉจิ่ว(หลีเย่า

เสียง)หอบเอาความเคียดแค้นมาที่บ้านสกุลเจียงด้วยหวังล้างแค้นให้

สำเร็จ พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้บ้านสกุลเจียงพังพินาศ ทำให้เป่าฉีรับ

มือไฉจิ่วทุกรูปแบบ หลังจากที่งัดข้อกันอยู่นาน ทั้งสองต่างก็รู้ใจกันและกัน

มากขึ้น ทำให้ไฉจิ่วมีใจปฏิพัทธ์ต่อเป่าฉีขึ้นมา