ซุน หญิงสาวกำพร้าที่มีรูปร่างหน้าตาและจิตใจดีงาม แม้ว่าต้องเผชิญความลำบากในชีวิต แต่เธอก็ไม่เคยย่อท้อ ความศรัทธาและปณิธาน อันแน่วแน่ ทำให้เธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ทำให้คนรอบข้างสัมผัสได้ถึงความหวังและกำลังใจ วันเวลาที่ผ่านไปอย่างไร้คุณค่า มีเพียงครอบครัวที่สามารถปลอบขวัญและกำลังใจ มีเพียงความรักที่สามารถเยียวยา ครอบครัวก็เหมือนกับอาหารและปากที่ต้องคู่กัน ด้วยช่องว่างที่มีอาจทำให้เคียดแค้นชิงชังกัน เมื่อวันเวลาผ่านไป เมื่อต้องกินข้าวหม้อเดียวกัน ความเคียดแค้นชิงชัง ความเอือมระอาที่มีต่อกันก็มลายหายไป กลายเป็นครอบครัวเดียวกัน